مصرف نوشیدنیهای شیرین با شکر؛ تهدیدی جدی برای سلامت استخوانها
ریئس مرکز تحقیقات آسیبهای اسکلتی-عضلانی، دکتر رضا زندی متخصص ارتوپدی و فلوشیپ جراحی هیپ لگن بیمارستان و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفتگو با روابط عمومی بیمارستان آیت الله طالقانی ،درباره تأثیرات مصرف نوشیدنیهای شیرین با شکر بر سلامت استخوانها هشدار داد.
دکتر رضا زندی، رئیس مرکز تحقیقات، با اشاره به نتایج یک مطالعه مروری و متاآنالیز بزرگ بر اساس ۲۹ پژوهش علمی، توضیح داد: نتایج این تحقیق نشان میدهد مصرف بالای نوشیدنیهای شیرین شامل نوشابهها، قهوههای شیرین و سایر نوشیدنیهای قندی با کاهش تراکم استخوان و افزایش خطر شکستگی در کودکان و بزرگسالان مرتبط است. این موضوع به ویژه برای زنان و دختران نوجوان اهمیت بیشتری دارد.
وی افزود: مصرف زیاد این نوشیدنیها باعث برهم خوردن تعادل کلسیم در بدن، افزایش دفع آن از طریق ادرار و اختلال در جذب آن میشود. علاوه بر شکر، ترکیباتی مانند اسید فسفریک، اسیدیته بالا و کافئین که در بسیاری از این نوشیدنیها وجود دارند، میتوانند اثرات منفی بیشتری بر متابولیسم استخوان داشته باشند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی همچنین تأکید کرد: که مصرف بالای نوشیدنیهای شیرین معمولاً با کاهش مصرف شیر و لبنیات همراه است؛ موضوعی که دریافت کلسیم را کاهش داده و خطر پوکی استخوان را افزایش میدهد.
ریئس مرکز تحقیقات آسیبهای اسکلتی-عضلانی ابراز داشت : مطالعات نشان میدهند افرادی که نوشیدنیهای شیرین بیشتری مصرف میکنند، تراکم استخوان پایینتری دارند و خطر شکستگی در آنها بین ۱.۳ تا ۲.۷ برابر بیشتر است. مصرف این نوشیدنیها در دوران کودکی و نوجوانی میتواند مانع رسیدن به حداکثر توده استخوانی شود و زمینه ابتلا به پوکی استخوان در سنین بالاتر را فراهم کند.
وی در ادامه توصیه کرد: به منظور حفظ سلامت استخوانها، محدود کردن مصرف نوشیدنیهای شیرین به حداکثر ۳ وعده در هفته ضروری است. این اقدام علاوه بر کاهش خطر چاقی و دیابت، نقش بسیار مهمی در پیشگیری از پوکی استخوان دارد.
دکتر زندی در انتهای گفتگو فرمود: انتخاب نوشیدنیهای سالمتر مانند آب، شیر کمچرب و دوغ بدون افزودنیهای قندی، به ویژه برای کودکان و نوجوانان، میتواند پایهای محکم برای سلامت استخوانها در آینده باشد.
منبع علمی:
Hyejin Ahn, Yee Kyoung Park. Sugar-sweetened beverage consumption and bone health: a systematic review and meta-analysis. DOI: 10.1186/s12937-021-00698-1
نظر